عدم معرفی و تبلیغ موسیقی سنتی توسط رسانه ها، باعث مهجور ماندن آن در بین نسل جدید است

گفتگو با فرهاد محمدی نوازنده و مدرس با سابقه تار و سه تار:

عدم معرفی و تبلیغ موسیقی سنتی توسط رسانه ها، علت مهجور ماندن آن در بین نسل جدید است

“فرهاد محمدی” از هنرمندان با سابقه عرصه موسیقی سنتی گیلان و نوازنده و مدرس سازهای تار و سه تار است. وی در سالهای فعالیتش اجراهای متعددی را با گروههای مختلف تجربه کرده و علاوه بر آن به تدریس و ساخت ساز نیز مشغول است. این هنرمند اخیرا که در کنسرت بزرگ گروه موسیقی آوای مهر گیلان به سرپرستی محمد آفریدون در لنگرود حضور داشت، در گفتگویی در خصوص فعالیت های موسیقی خود شرکت کرد.
محمدی در ابتدا درباره شروع فعالیت های هنری خود گفت: از سال ۶۴ شروع به فراگیری موسیقی کردم، با توجه به اینکه در آن زمان استادی در منطقه شرق گیلان وجود نداشت، بدون استاد تمرین می کردم و از سال ۷۱ یادگیری آکادمیک موسیقی را زیرنظر خانم مقتدر در تهران و آقای رنجبر در بندر انزلی آغاز کردم و کتاب های موسیقی اساتید مانند ذوالفنون و علیزاده و… که به سختی تهیه می شد را خوانده و می نواختم. پس از آن با آقای حساس که در آن مقطع دانشجوی موسیقی بودند آشنا شدم و گروه دیلمان را با جمعی از هنرمندان شرق گیلان پایه گذاری کردیم و اولین اجرای صحنه ای خود را در سال ۷۵ در رودسر برگزار و پس از آن در شهرهای مختلف استان به اجرای برنامه پرداختیم.
پس از آن با گروههای چاوش به سرپرستی زنده یاد جمشیدی و همچنین گروه چکاوک به سرپرستی آقای جعفری نیز همکاری و اجراهای متعددی داشتیم. در جشنواره های مختلف کشوری و همینطور در صدا و سیمای مرکز گیلان نیز اجرا داشتیم.
فرهاد محمدی در خصوص کنسرت اخیر گروه آوای مهر در لنگرود بیان کرد: اجرای بسیار خوبی بود و همه گروه به زیبایی به اجرا پرداختند. آقای آفریدون سرپرست گروه آوای مهر، چند ماه پیش پیشنهاد حضور در این کنسرت را به من دادند و پس از چند جلسه تمرین، در بخش موسیقی گالشی حضور داشتم. تجربه خوبی بود و گروه بسیار حرفه ای و عالی به اجرا پرداختند.
این هنرمند با سابقه موسیقی درباره سابقه تدریس خود در زمینه موسیقی گفت: از دهه هفتاد شروع به تدریس موسیقی کردم‌. تعداد زیادی از هنرجویانم هم اکنون از چهره های شاخص موسیقی هستند و خودشان امروز به آموزش موسیقی به هنرجویان خود می کنند.
وی که در عرصه طراحی و ساخت سازهای موسیقی هم تبحر دارد در این زمینه گفت: از همان دهه شصت به ساخت سه تار روی آوردم. اولین سازی که ساختم با استفاده از چوب درخت توت بود، پس از آن در دوران خدمت سربازی، با فردی به نام صمد ظهراب آشنا شدم که خیلی در این زمینه به من کمک کرد‌. در حال حاضر هم بیشتر فعالیتم در زمینه ساز سازی است و خوشبختانه از شهرهای مختلف ایران و همینطور چند کشور خارجی مشتریانی دارم که با نحوه کار من به خوبی آشنا هستند و از طریق فضای مجازی سفارش ساخت می دهند.
وی درباره فضای امروز موسیقی ایران و مهجور بودن موسیقی سنتی نسبت به پاپ بخصوص برای نسل جدید گفت: در واقع اسم موسیقی پاپ به معنای موسیقی عوام پسند است و طبیعتا برای عموم آسان فهم تر است. موسیقی سنتی ما یک مقدار پیچیده است و این پیچیدگی باعث می شود که مخاطب کمتری آن را بتواند درک کند. دستگاههای موسیقی و..‌. برای عام شناخته شده نیست، در حالی که در موسیقی پاپ اصلا چیزی به اسم آواز وجود ندارد و مخاطب هم با سر و صدا و… با آن همراه می شود. در حالی که در کنسرت سنتی سکوت برقرار است تا نوازنده و خواننده با تمرکز گوشه ها و اشعار را بیان کند. همیشه اینطور بوده است و موسیقی سنتی ما در حال حاضر کاملا حذف شده و هیچ تبلیغی روی آن انجام نمی شود و صدا و سیما و رسانه ها کمتر به آن می پردازند‌. در حالی که موسیقی پاپ در سینما و تلویزیون همیشه پررنگ است. اگر موسیقی سنتی ما بیشتر معرفی شوند، بی تردید مخاطب بیشتری به آن علاقمند خواهند شد.

گفتگو: اکبر حیدرپور