تماشایِ "زن و بچه" یک پردازش ذهنی و مضمونی خاص را میطلبد تا بتوان به فهم صحیحی از آن دست یافت. به همین دلیل است که تحیر و ندانمهایِ پس از دیدن این فیلم ممکن است مانع از تحلیلها و واکاویهایِ سکانسیِ بسیاری از مخاطبان حتی پیش خود شوند. در حقیقت نگاهِ روانشناسانه و درام_ خانوادگیِ کارگردان باعث شده است تا "زن و بچه" از قالبِ یک فیلم معمولی و عام درآید و به "کلاسِ درسِ روانتحلیلی_ اجتماعیِ" دو ساعت و چند دقیقه تبدیل گردد. دقایقی که برای همه جذاب و گیرا سپری نمیشود وُ باید برایِ درکِ آن صبوری به خرج داد.