آگاهیم هنر نمایش صرفا در واگویی رنج ادمی نیست؛ بلکه تماشایی کردن آدمهای خاص و نخبه و آزاد اندیش است که در حفظ شرافت و کرامت انسانی در این هیاهوی ابلهانه وبشدت مزخرف و پوچ و تهی از معنویت، تا حد فنا شدن  ایستادگی میکنند و در این کشاکش دراماتیکی که همان کنش‌ها و واکنش‌های کاراکترهاست یا شرافت مندانه جان می بازند  و یا بدسگالان را بدرک واصل و یا حداقل  از متن  به حاشیه میرانند تا فرصت یا مجال برای تنویر افکار عمومی( مخاطبان) زمینه را برای شکل گیری جامعه ای سالم در حد متعارف فراهم شود.

در نیمه دهه نود در حول وحوش و نیز تحلیل و واکاوی و رمز گشایی برای رخنه در اعماق این متن  وزین که سرشار از تمثیل و کنایه و نماد و ارجاعات برون متنی است و گاه با یک کلمه و گاه در چند جمله که شاعرانه جلوه دارد، به  مونولوگها وجهه  ابهامی و ایهامی بخشیده بود.‌  مو

تماشایِ "زن و بچه" یک پردازش ذهنی و مضمونی خاص را می‌طلبد تا بتوان به فهم صحیحی از آن دست یافت. به همین دلیل است که تحیر و ندانم‌هایِ پس از دیدن این فیلم ممکن است مانع از تحلیل‌ها و واکاوی‌هایِ سکانسیِ بسیاری از مخاطبان حتی پیش خود شوند‌. در حقیقت نگاهِ روان‌شناسانه و درام_ خانوادگیِ کارگردان باعث شده است تا "زن و بچه" از قالبِ یک فیلم معمولی و عام درآید و به "کلاسِ درسِ روان‌تحلیلی_ اجتماعیِ" دو ساعت و چند دقیقه تبدیل گردد. دقایقی که برای همه جذاب و گیرا سپری نمی‌شود وُ باید برایِ درکِ آن صبوری به خرج داد.

آرش مجیدی بازیگر توانا و بی حاشیه تلویزیون و سینما، ایفاگر نقش اصلی سریال جزر و مد به کارگردانی محمدحسین لطیفی است که در کنار بازیگرانی مانند سمیرا حسن پور، سعید چنگیزیان، نازنین فراهانی، علیرضا استادی، آزاده زارعی و... عملکرد خوبی دارد.

در بحبوحه ی بازی نقد و تحلیل و تفسیر، سخن از "تدقیق و موشکافی" خوشتر است. به عبارتی، گاهی به جای درگیر شدن با جوانب متعدد وَ عمق محتوای هر متنی، تأمل در لایه های بیرونی، سطحی و ملموس آن به عنوان پله‌ ی ابتدایی، نوعی پیشگیری از معضلات پیش رو وَ نادیده گرفته شده است.

فیلم علت مرگ نامعلوم اشاره به وَنِ چروکیده ایست که هفت خسته تر و درمانده تر از خودش را به سفری تقریبا کوتاه میبرد تا در جاده ای خاکی و کویری مرهم هم شوند؛ هفت آدم با نقشهایِ متفاوت اجتماعی. در واقع، این تنها صورتِ داستان است که خودِ موضوعِ سفر خوشیست وُ رویدادها و وقایع غیرقابل انتظار،

کدامین آیینه جز صحنه سراغ دارید که شفاف و بی زنگار، درون و برون ادمی را منعکس کند؟ تمامیت ساحت صحنه  آیینه ایست که به محض حضور بازیگر در حریمش بی محابا ودر امنیت مطلق ضمایر پیدا و ناپیدای نقش را در  در معرض دیدگان مخاطبان قرار می دهد.

نویسنده با اقتباس و دریافت ازاد از  روایت سام و ماجرای زاد زال شاهنامه حکیم توس، روایتی را دراماتیز کرد که رویدادها و اتفاقات برآمده از تخیل مولف با روایت شاهنامه متفاوت بود اما وی با پایبندی و حفظ روایت مبنی بر ماجرای زاد زال و خشمگین شدن سام و رها کردن وی در دامنه کوه و مراقبت و پرورش زال توسط سیمرغ و حمایت همه جانبه سیمرغ از زال دستان، در متن آمده است.